محمد در آیه 38 سوره مائده به نقل از الله گفته است:

وَ السَّارِقُ وَ السَّارِقَهُ فَاقْطَعُوا أَیْدِیَهُما جَزاءً بِما کَسَبا نَکالاً مِنَ اللَّهِ وَ اللَّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ

و مرد و زن دزد را به [سزاى‏] آنچه کرده‏ اند، دستشان را به عنوان کیفرى از جانب خدا ببُرید، و خداوند توانا و حکیم است.

عالمان و مفسران و نوابغ اسلامی، بعد از اینکه با این آیه روبرو می شوند، ژستی روشنفکرانه به خود می گيرند و می گويند: شما اصلاً می دانید برای قطع کردن دست سارق برای مثال چند شرط وجود دارد؟ شما فکر می کنيد هرکس از راه برسد و دزدی کند دستش را قطع می کنند؟
آيا ميدانيد در زمان پيامبر چند نفر سنگسار شدند و يا دست و پای چند نفر قطع شد؟ آيا ميدانيد حتی اندازه سنگهایی که باید به کسی که زنا کرده پرتاب شود هم مشخص شده؟

مسلمانان تمایل دارند اسلام را بسیار پيچيده و مفهومی جلوه بدهند و طوری رفتار کنند که گویی مطالب بسیار عمیق و دشواری در دينشان وجود دارد که درک آنها برای بقیه مردم (امت اسلام) ميسر نيست! در گذشته چون دانشگاه ها و مراکز علمی بصورت امروزی وجود نداشتند به افرادی که از مدارس دینی خارج ميشدند عالم میگفتند در حالی که سطح فکر و تخصص اين افراد تنها به درد قبرستانها و آفتابه و مستراح ميخورد. اين افراد چون قواعد زبان عربی را خوانده اند عالم هستند و بقیه را عوام و بی سواد می نامند. سطح فکری این افراد را ميتوان با خواندن آثارشان و شنيدن کلامشان تخمين زد.

مسلمانان فکر میکنند با بالا بردن تعداد شرایط دست و پا قطع کردن و سنگسار می توانند حجم توحش و زشتی این اعمال را کم کنند و موجه تر جلوه دهند.
وقتی دست و پا قطع کردن که در تازينامه در دو جا به آن اشاره شده است (یکی برای دزد و دیگری برای کافر) آمده است، یک عمل کاملا وحشيانه و حیوانی است دیگر برای ما چه فرقی میکند که شرطی وجود داشته یا نداشته باشد یا اصلا میلیون ها شرط وجود داشته باشد؟

مهم اين است که مسلمانان سنگی را در دست مي گيرند و بر سر کسی ميکوبند که موجودی از نوع خودشان است! به قدری سنگ ميزنند تا بميرد، چون چيزی که مال خودش بوده را در اختيار ديگری قرار داده! مهم اين است که مسلمان ها دست و پای يک انسان ديگر را قطع می کنند، مهم اين است که چشم يک انسان را در می آورند و … مهم اين نيست که اين کار چند بار انجام شود و چگونه انجام شود و از همه مهم تر اينکه مهم اين است که اين عمل يک وحشیگری است! مهم اين نيست که اين عمل چند شرط دارد و …

سنگ دلی و بی خردی و اسلامگرایی تا چه حد است که مسلمانان در اين دوران دست و پا قطع میکنند و چشم در می آورند و سنگسار میکنند؟ بنابراین، این تعداد شرایط نیست که مورد اعتراض است، بلکه خود عمل است که خود جرم و غیر انسانی است که از دوران بیابانگردی اعراب زمان محمد به یادگار مانده است.

قطع دست و پا در جمهوری اسلامی ایران

آمار دقیقی از احکام صادر شده در جمهوری اسلامی که منجر به قطع دست و پا شده است وجود ندارد و تنها می توان به برخی از گزارش هایی که از سازمان های حقوق بشری و کانال های خبری در ایران منتشر می شود اشاره نمود.