پویا بختیاری

زمان مورد نیاز برای مطالعه: 3 دقیقه
بدون دیدگاه
پویا بختیاری

پویا بختیاری جوان ۲۷ ساله ای بود که با شلیک مستقیم گلوله ماموران امنیتی جمهوری اسلامی به سر وی در روز شنبه، ۲۵ آبان ماه در مهرشهر کرج کشته شد.

خانم شیرپیشه مادر پویا بختیاری: “من سر هایی دیدم که باندپیچی شده بود پاهایی را دیدم که تیر خورده بود من البته فکر می کردم تیر مشقی است خیلی نگران این نبودم که برای پویا این اتفاق بیفتد فکر می کردم تیر مشقی است و باعث کشته شدن نمی شود حالا باعث زخمی شدن اگر بشود من هستم پسرم هم هست تا این حد برای خودم تجزیه تحلیل کرده بودم که اگر به زخمی شدن ما منجر شود به زخمی شدن پسرم منجر شود اشکالی ندارد. تا این حد توی دلم با خودم کنار آمده بودم اما برخلاف تصور من گلوله ها واقعی بودند و سر پسر مرا هدف گرفتند. وقتی به سر سر می زنند و سر را هدف می گیرند مطمئنا با قصد و عمد و اراده بوده. چیزی جز این نمی تواند باشد و اینها از بالا دستور گرفتند حکم تیر در صورتی که مجوز نداشتند و من این را بگویم که ۹۰ درصد کشته های اعتراضات اخیر با اصابت گلوله به سرشان کشته شده اند و این نشانگر این است که عامدانه کشته شده اند در حالیکه با گاز اشک آور و با تیرهای هوایی می توانستند اگر که مخالف بودند و با این اعتراضات مشکل داشتند پراکنده کنند. نهایتا این اجازه را هم ندارند اما می زدند به پایش. چرا زدند به سر پسر من؟ چرا سرش را هدف گرفتند؟ آیا برای پراکنده کردن آن جمعیت اینها حق داشتند که جان یک انسان را به این شکل فجیع بگیرند؟ کی به اینها این حق را داده؟”

پویا بختیاری بعد از انتقال به بیمارستان جان باخته است. مادر او توضیح داد: “پسر من را بردند توی اتاق که دکتر به او رسیدگی کند و مانع از این شدند که من وارد اتاق شوم. دلم می خواست در آن وضعیت پیش او باشم ولی با شرایط پزشکی به ما اجازه ورود به اتاق را ندادند گفتند دکتر بالای سرش است. من منتظر بودم که پسرم از اتاق عمل بیرون بیاید و در این انتظار داشتم به سر می بردم که خبر فوت اش به من رسید و آن موقع به قدری عصبانی بودم از قاتلین پسرم که پسر من را بی گناه به قتل رساندند و هدف شلیک گلوله قرار دادند که در بیمارستان هم با صدای بلند شعار دادم. هیچ کس نتوانست بیاید جلو و هیچ کسی جلوی شعار دادن مرا نگرفت چون یک مادر داغدار بودم و آن لحظه هر چه که در توانم بود به آن شخصی که خودش را رهبر و حامی این ملت می داند مرگ فرستادم. باور کردن اش مشکل بود پسر من، پسری که من دستم را توی دست اش حلقه کردم به این فاصله و سرعت شاید سه ساعت و چهار ساعت پسر من در این مبارزات و اعتراضات داشت نقش اش را ایفا می کرد و فیلم می گرفت و فیلم هایی که فرستاده نشانگر شخصیت پویا است که نه اشوب گر بود نه اغتشاشگر بود فقط نتوانست ظلم ۴۰ ساله را تحمل کند.”

صفحه اینستاگرام آتئیست ایران
کانال تلگرام آتئیست ایران

این مطالب را به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست