در طول زمان و در سراسر جهان، انسانها هزاران خدا را دوست داشته و پرستش کرده اند. اما اگر فقط یک خدای واقعی وجود داشت و تمام باقی خدایان ساخنگی بودند، ما بی شک متوجه می شدیم. سه نشانه از یک خدای واقعی را در نظر بگیرید:

دعا

معتقدین به خدایان ساختگی از اینکه هرگز پاسخ دعاهای خود را نمی گیرند مرتباً شکایت می کنند و ناراضی هستند، در حالی که مومنین به یک خدای واقعی نسبت به میزان موفقیت چشمگیر خود خوشحال و خرسند هستند.

حضور

مؤمنان به یک خدای ساختگی می بایست از این واقعیت آشفته شوند که هرگز نمی توانند حضور خدای خود را احساس کنند در حالی که مومنین به یک خدای واقعی روزانه با خدای خود صحبت می کنند و نسبت به آن اطمینان دارند.

هدایت

معتقدین به یک خدای ساختگی، همیشه از خدای خود طلب هدایت دارند و با آن مشورت می کنند، اما دوباره تصمیمات بدی را اتخاذ می کنند، در حالی که مومنین به یک خدای واقعی از اینکه خدایشان با مهارت و دقت آنها را در شرایط دشوار زندگی راهنمایی می کند بسیار خوشحال هستند.

حالا کاملاً مشخص است که کدامیک از خدایان واقعی هستند، ساختگی بودن باقی خدایان نیز بدیهی است. اما، یک نکته مهم وجود دارد که به آن توجه نشده است. افراد متدین تمامی این نشانه ها را از خدایی که می پرستند مشاهده کرده اند. به بیان ساده تر یک هندو همان نشانه هایی را از خدای واقعی خود مشاهده می کند که یک مسلمان مشاهده می کند.

بنابراین میتوانیم به این نتیجه برسیم که هزاران خدای واقعی وجود دارد و یا اصلاً هیچ یک از خدایان واقعی نیستند و همگی ساختگی هستند. اما از آنجایی که خدایان تفاوت ها و تنافض های بسیاری از هم دارند پس غیر ممکن است که همه ی خدایان واقعی باشند. با این اوصاف گزینه واقعی بودن تمامی خدایان را رد می کنیم و تنها یک گزینه باقی می ماند. همه ی خدایان ساختگی هستند.

شواهدی که برای اثبات خدایان واقعی وجود دارد با شواهدی که نشان می دهد آنها تخیل، وهم و پندار ما هستند برابر است. خبرهایی که در مورد دعاهای مستجاب شده، راهنمایی ها و نشانه های مشاهده شده که گزارش می شود چیزی جز تاثیرات تعصب عمیق و جزم اندیشی نیست.

به نظر شما نتیجه گیری منطقی دیگری وجود دارد؟